Vorige week publiceerde Nu.nl een achtergrondartikel over poëzie in Nederland met de kop “Waarom poëzie leeft: ‘Het is een soort collectieve therapie'”. De aanleiding was de Nacht van de Poëzie in Utrecht. Ik werd gebeld om te vertellen over mijn onderzoek naar ‘poëzie buiten het boek’. Onder andere mijn onderzoeksrapport en Straatpoezie.nl kwamen aan bod. Babs Gons en Michaël Stoker kwamen ook aan het woord. Het artikel opent als volgt:
Er staan meer dan tweeduizend gedichten op gebouwen en bankjes in Nederland, het internet staat vol gedichten, spoken word en poetryslam worden steeds populairder, en op en zaterdag wordt voor de 36e keer de vrijwel altijd uitverkochte Nacht van de Poëzie georganiseerd. Toch is de verkoop van poëziebundels altijd laag. NU.nl onderzocht hoe poëzie leeft in Nederland.
“Een heleboel mensen denken dat poëzie dood is, maar ik zie in mijn omgeving dat dit helemaal niet waar is”, zegt Kila van der Starre, onderzoeker bij Universiteit Utrecht. Ze startte een promotieonderzoek dat uitmondde in het onderzoeksrapport Poëzie in Nederland (2017). Daaruit bleek dat 97 procent van de Nederlanders in aanraking komt met poëzie.
“De conclusie dat poëzie dood is, is gebaseerd op de verkoop van poëziebundels. En die is inderdaad laag. Maar uit mijn onderzoek blijkt dat bundels niet eens in de top tien staan van hoe mensen met poëzie in aanraking komen. De verkoopcijfers geven dus een beperkt beeld van poëzie.”
Van der Starre lanceerde een website met plekken waarop gedichten in de openbare ruimte te zien zijn. En dat zijn er nu tweeduizend, in Nederland en België; van bruggen in Delft tot bankjes, putdeksels, gemeentehuizen en stations.
Lees het hele artikel hier.
